Logos Multilingual Portal

Select Language



Alonso De Ercilla y Zúñiga (1533 - 1594)

Don Alonso De Ercilla y Zúñiga nació en Madrid el 7 de agosto de 1533, ligado a la nobleza y hombre culto, fue paje del futuro Rey Felipe II y acompañando a éste realizó diversos viajes por Europa. En 1555, el joven Alonso se embarcó rumbo al Perú con Jerónimo de Alderete, quien falleció en las cercanías de Panamá, y posteriormente llegó a Chile en 1557, formando parte de la expedición del nuevo gobernador García Hurtado de Mendoza. Luego, el 26 de junio de aquel año, los españoles desembarcaron en la Isla Quiriquina, desde donde pasaron a la destruida ciudad de Concepción (hoy Penco) donde construyeron un fuerte para repeler los constantes ataques de los araucanos.
Tras sangrientos combates siguieron hacia el sur, hasta finalmente llegar a la isla grande de Chiloé, desde donde comenzó el retorno.
De este modo, el poeta y soldado Ercilla estuvo en el teatro de operaciones de la Guerra de Arauco en 1557 hasta finales del año siguiente, luego que un incidente ocurrido en la ciudad de La Imperial fuera la causa de su destierro al Perú, ordenado por el gobernador García Hurtado de Mendoza.
Como hemos visto arriba, compuesta en octavas reales y dividida en Tres Partes con un total de XXXVII cantos, "La Araucana" de don Alonso de Ercilla y Zúñiga, es el primer gran poema épico dedicado a la conquista de América y el mejor en lengua castellana.
La Primera Parte del poema consta de 15 cantos, y narra, como se ha dicho, los comienzos de la conquista de Chile. Con una visión renacentista del paisaje y del hombre americanos, y con singular acierto, Ercilla describe las hazañas bélicas que protagonizan españoles y araucanos, exaltando la bravura de estos últimos en la defensa de su tierra y su libertad.
Desde su aparición, en 1569, "La Araucana", costeada por su propio autor, obtuvo éxito, lo que obligó a Ercilla a preparar la Segunda Parte en 1578 y, más tarde, en 1589, la Tercera. El poema completo, con sus Tres Partes, se publicó en Madrid, por primera vez, en 1590. Valorada desde sus inicios, esta pieza clave del Siglo de Oro español, aparece ya distinguida en el escrutinio de los libros del Quijote de Miguel de Cervantes, donde es destacada conjuntamente con "La Austriada" de Juan Rufo y "El Monserrat" de Cristóbal de Virués.
Ya casado con doña María de Bazán y habiendo sido nombrado gentilhombre de la Corte y Caballero de la Orden de Santiago, don Alonso de Ercilla y Zúñiga, que desde 1580 ejerció como censor de libros por encargo del Consejo de Castilla, falleció en Madrid el 29 de noviembre de 1594.


a ben vardar no ghe xe gnente de più difizile che riconosser un mona co\'l tasi
an gh\'è môd ed capîr se un l\'è un sêmo, s\'an dîs gnìnta
ani odborník nerozozná hlupáka, keď nerozpráva
as një specialist nuk mund ta dallojë një budalla po qe se ai nuk flet
ben mirado, non hai cousa máis difícil que reconecer un necio cuando este está calado
Den thanh cung chang nhan ra no la thang dien neu no cu cam nhu hen
der findes ikke noget så vanskeligt som at opdage en idiot, hvis han ikke siger noget
doe ès niks zoe lêstig as nen onniëzelêr op ze woëd te pakke atter zwig
er is niets moeilijker dan een idioot te onderscheiden als ie stil is
gelay ta chem rume ñi küme azkntugeael feyti geno rakizuam gelu rume ñüküfkülepelu
gnanca on pratico pol riconosser un semo, se el taxe
gnanca un perito poe riconossare un semo, s\'el taxe
gnanca ‘n espert ‘l è bon da riconosar an semo, s’al tas
gné en perito al pol conoser en stupid, se el fa sito
gnenca on\'isperìd a pò cnoss on pataca, s\'a sté zett
hamna kitu kigumu kuliko kugundua mjinga anayenyamaa
Hîch sitêk le dîtnewey gewcêk zehmettir nîye , eger ew her bêdeng bê u wiste neka - Alonso de Ercilla
inget är så svårt som att peka ut en idiot, om han inte öppnar munnen
isilik dagoen bitartean ergelari ergela dela igartzea baino gauza zailagorik ez da
işin uzmanı dahi aptalı tanıyamaz, eğer aptal konuşmazsa
iszonyú nehéz dolog kiszúrni egy hülyét, ha meg sem mukkan
lâi a rein que sâi pllie defecilo que recougnâitre on agnoti quand sè câise
mana imapis kanchu allin qawasqa jujj k\'ana runata mujmillu rikuyta
manco nu perito pò accanoscere nu scemo, si chisto se sta zitto
manco ´n perito po´ riconosce ´no scemo, quanno se sta zitto
mancu nu peritu po\' canuscia nu ciuatu, si si sta cittu
mancu nu specialista po ricanusce nu scemu si se sta cittu
manku ena pu noà sozzi nnorìsi na scemo an dèn omilìsi
mikä sen vaikeampaa kuin tunnistaa hölmö, ellei hän avaa suutaan
nada é mais difícil que reconhecer um idiota, se ele estiver calado
nada é tão difícil quanto detectar um idiota, se ele permanecer calado
nancje un perît al po\' ricognossi un stupit, se al stà cidin
nawet znawca nie rozpozna głupca jeśli ten milczy
ndaipori mba’e hasyvéva, výro rechakuaa ikirirĩramo (Alonso de Ercilla)
ne peritus quidem insanum hominem potest agnoscere, si tacet
nekas nav tik grūti kā nostādīt idiotu, kad tas paliek kluss
nemmeno un perito può riconoscere uno scemo, se sta zitto
nemmeno \'n perito pò riconosce \'no scemo, se sta zitto
není nic těžšího, než rozpoznat blbce, když mlčí
nenio estas tiel malfacila kiel rekoni stultulon, kiam li silentas.
ni un perit al pol reconossor un idiota, se l\' täsa
nichts ist so schwer, wie zu erkennen, dass man einen Idioten vor sich hat, solange dieser seinen Mund hält
nid oes dim mor anodd â sylwi ar dwpsyn, os na fydd yn siarad
niente di tantu difficiuli che di ricunosce un scioccu s\'ellu sta zittu.
niets is moeilijker, welbeschouwd, dan een idioot te herkennen wanneer hij zwijgt
ništa nije tako teško kao opaziti glupana ako šuti
no ay koza mas yuch, mirandolo bien, ke rekonoser un bovo si esta kayado o, azno kayado por savio es kontado
no bi ha cosa más defízil, bien güellato, que conoxer un patarieco si ye callato
no hay cosa más difícil, bien mirado, que conocer un necio si es callado (Alonso de Ercilla)
no tin kos mas difísil, bon mirá, ku rekonosé un nesio ora e ta ketu
non c\'è cosa cchiù difficili ca sbintari \'nu scemu, si si sta mutu
non c´jè ccosa cchiu difficili ca sgamari nu sciemu su ddu non para
non hai cousa máis difícil, ben mirado, que coñecer un necio se é calado
nta kintu gikomeye nko kuvumbura umuntu w\'igicucu, iyo yicecekeye
nta kintu kigumye nko gutahura umuntu w\'ikijuju, iyo yinumiye
nu-i pe lume lucru mai greu de făcut, decât să-l recunoşti pe prost dacă-i tăcut
nun hai cosa más difícil, bien mirao, que reconocer a un neciu cuando ta calláu
n\'eus netra ken diaes hag anavezout ur sod, mar chom mut
oyb nor er blaybt shtil iz gor shver tsu derkenen a tipish
rien n\'est aussi difficile que de reconnaître un idiot s\'il se tait
there\'s nothing as hard as spotting an idiot, if he remains silent
Tu tishet mîna vedozîna ehmeqek zehmet nîne, heke ew tu deng neke - Alonso de Ercilla
väga raske on aru saada, kas inimene on loll või mitte, kui ta vait on
δεν υπάρχει τίποτε πιο δύσκολο από το να εντοπίσεις έναν ηλίθιο όταν σιωπά
даже эксперту не по силам распознать дурака если тот молчит
ништа није тако тешко као препознати идиота ако он ћути
קשה להבחין בכסיל אם הוא שותק
لا أصعب من تحديد الغبي، وخاصة إذا ظل صامتاً
چيزی مشکل تر از اين نيست که يک احمق را مراقب باشيم , اگر او ساکت بماند
अगर बेवकूफ़ चुप रहे तो उसे पहचानना बहुत मुश्किल काम है
สิ่งที่ยากที่สุดก็คือการหาตัวคนโง่ หากคนนั้นไม่พูดอะไร
要找出一位白癡是極為困難的一件事,如果他繼續保持靜默
要是一个白痴保持沉默,连专家也难以将其辨认出来
黙っているかぎり、愚か者を見分けるのは困難である
침묵하고 있다면 그가 바보인지를 가려내는 것 만큼 어려운 일은 없다